Blessuð sé minning þess.

Það var slatti af bílum sem snéri við þegar fólk sá meðalbrattan í brekkunum. Enda voru aldrei biðraðir í lyfturnar.

Já þarna lærði maður allt sem að maður kann á skíðum. Utanleiða-stemmningin þarna var best í heimi, HEIMI. En núna er þetta bara búið og bless. Klárlega besta skíðasvæði nálægt Seltjarnarnesi.

Bláfjöll munu aldrei verða jafngóð og þetta skíðasvæði.

Svo var skálastemmningin góð. Allir þekktust og heilsuðust. Sumir komu jafnvel bara til að vera í þeirri stemmningu, sitja á pallinum, fá sér kakó og fylgjast með. Enda var skálinn 4 metra frá aðallyftunum. Annað en í Bláfjöllum þar sem að skálinn er í ruglfjarlægð frá lyftunum og inni er ólukkuleg salerinslykt og leiðinlegir hnakkar sem þykjast geta e-ð á bretti!

Eina svæðið sem kæmi til greina í staðinn fyrir Bláfjöll er Fram-svæðið sem er aldrei opið. Þar er skálinn nálægt lyftunum og utanleiðir skammt undan troðnum leiðum. Svo kæmi Skálafell með sinn skála á ágætisstað fyrir utan að skíðaleiðirnar þar eru leiðinlegar, ekki til halli í þeim nema kannski þá í svörtu brekkunni næst stólalyftunni. Sú brekka er þó í bullinu þar sem að mesti hallinn er ekki lengri en brekkurnar í besta skíðasvæði í heimim, alltaf steinar í þarna og svo er bara brun til að ná út í stólalyftuna aftur. Lélegt!

En þá er spurt, þ.e.a.s. fyrir þá sem að enn eru að lesa, hvaðan eru þessar myndir, þ.e. frá hvaða skíðasvæði og hvað heitir brekkan sem að hengjan er í?

Fróðleikur:

Ég veit um tvö stór snjóflóð frá þessu skíðasvæði. Eitt hrifsaði með sér skálann svo að ekkert var eftir af honum. Það er kúl.

Hitt snjóflóðið féll þegar svæðið var opið. Ég var svo lítill og heilalaus að ég man ekki sjálfur eftir því en við fjölskyldan vorum þarna. Nema hvað þetta flóð gróf nokkra krakka með sér. Því hlupu allri sem vettlingi gátu valdið til og byrjuðu að leita. Nokkru seinna voru þeir allir fundnir og skapaðist væntanlega mikil kátína við það. Nema þá að þetta voru leiðinlegir krakkar, þekki það ekki...